«Афганистан наша память и боль» - "Афганстан ярасы"

   Годы идут. Тридцать пять лет минуло с той поры, как завершилась война в Афганистане.

15 февраля 1989 года в 16 часов 21 минуту через мост Дружбы перешёл последний советский военнослужащий. С той поры эта дата - праздник афганцев-ветеранов и день памяти и скорби обо всех погибших воинах-интернационалистах.

Много бед и страданий принесли нашему народу эти девять лет сражений в чужом краю. Афганистан стал для многих рубежом, разделившим их жизнь на две половины, до и после. На афганской земле, каждый солдат честно выполнил свой долг, был верен присяге, в ожесточенных боях проявил стойкость и мужество, прославился несгибаемым боевым духом и храбростью.

Заведующая Татарско-Макуловской библиотекой Хисамова М. к этой дате приурочила тематическо-информационную книжную выставку «Афганистан наша память и боль». Литература, представленная на выставке, рассказывает о героических страницах нашей истории, о солдатах и офицерах, проявивших мужество и героизм. Особую значимость выставке придали личные документы и информационные сообщения Анатолия Казакова, Анатолия Владимирова, Валерия Токанина, погибших в Афганистане.

Наши воины с честью и достоинством выполнили долг перед Отечество. Память об этом событии нужно передавать из поколения в поколение. В Афганской войне наша страна потеряла 15 тысяч солдат и офицеров. Боль потерь легла рубцом на сердце матерей, жен, отцов и друзей. Эта память – ещё одна горькая страничка в истории нашей страны. Будем помнить всегда…

              Авыл китапханәсендә бер атна Совет гаскәрләренең Әфганстан җирләреннән чыгарылуга 35 ел тулу уңаеннан  “Әфганстан ярасы” исемле күргәзмә оештырылды. Биредә сугыш турында мәг*лүмат һәм  сугышта катнашкан һәр авылдашыбыз турында аерым тематик папкалар куелган. Шушы елның 15 февралендә соңгы совет сугышчысы Әфганистан чиген атлап чыкканга 35 ел булды. Бу көнне дәүләтебез хакына көч һәм сәламәтлекләрен, үз тормышларын биргән кешеләрне искә алабыз, тыныч тормышны саклау өчен теләсә –кайсы минутта әзер торучы ир-егетләребезне ышаныч белән искә алабыз. Безнең авыл җирлегеннән генә дә күпме кеше Әфганстан, Чечнядә үзләренең хәрби бурычларын үтәп кайттылар.
Күпме генә гомер үтмәсен,аларның йөрәкләрендәге авыр тойгыларны, алар күргән газап-борчуларны юып төшерү һич мөмкин түгел. Утлы юллар, хәрбиләрчә чын дуслык, батырларча һәлак булган хезмәттәшләрегез хәсрәте - болар барысы да мәңге онытылмас вакыйгалар.

Сынатмадылар безнең егетләр. Аларның берсе дә нинди генә кыен хәлгә калса да кешелек сыйфатларын югалтмады, намусына хыянәт итмәде. Утны- суны кичеп туган илгә кайткач та сынатмый әле алар! Алар турында озак итеп сөйләштек, сау –сәламәт булсыннар дип теләдек. Киләчәгебез тыныч булсын!

* 1979 елның 25 декабре көнне көндезге сәгать 3 тә совет гаскәрләре Әфганстан чиген үтеп керәләр.  Анда безнең 500 меңнән артык солдатыбыз катнаша.
* 49985 кеше яралана, 6669 ы гарипләнә, 13833 кеше яу кырында ятып кала, 312 се хәбәрсез югала, 18 е чит җирләрдә кала. Беркемгә дә хәбәр ителмәгән сугыш 9 ел 1 ай һәм 19 көн дәвам итә .