"Тормыш яме әниләрдә"

Ана-ул дөньяда иң бөек кеше. Ул баласын күкрәк сөтен имезеп, төн йокыларын калдырып баласын үстерә. Р. Миңнуллинның аналарга багышланган шигырьләре Ананы зур югарылыкка күтәрә, аңа мәдхия укый.
Ташлама, әнкәй, ташлама,
Мине изге догаңнан,
Ташласаң изге догаңнан,
Мин бәхетле булалмам.