Әдәби марафон. 3 нче көн

#әдәбимарафон 
#татарстанязучыларберлеге 
#татнетныүстерүфонды 

-Беләм, ачуланасыз мине,-дип мыгырданды Хәдис ят тавыш белән,-тик юкка, мин сезгә бер кыйтылык та эшләмәдем... Мин ... сезне яратам ич...-Ул бөгәрләнеп беткән бишмәтенең чабуларын як-якка җәйгән көйгә, абыйсына таба абына-сөртенә омтылып аны килешсез бер хәрәкәт белән кочаклап алмакчы булды, ләкин исенә килергә өлгергән Рәфис кинәт читкә тайпыла төшеп, аны үзеннән этеп җибәрде. 
-Җитте ахмак! 
Хәдис артка чигенә-чигенә, ишек төбендәге юан аяклы терәүсез утыргычка лап итеп утырды. 
-Ә-әйе, мин ахмак,-диде ул исерек һәм бәйләнчек тавыш белән,-ахмак. Ә син акыллы. Беләм анысын. Тик шулай да, син миңа абый... Абый син, шулай бит? 
-Кызганычка каршы. 
-Юк, алай димә син... Ни булса да без икебез дә бер карында яткан... –Ул әнисенә күз атты.- Дөрес әйтәмме, әни? 
Галимәттәйнең каны качып шәмәхә төсенә кергән иреннәре селкенде, ул арбасында янтаеп утырган җирендә авыр кымшанып куйды. 
-И, әни, әни, белмисең син... Ни кызык бар дөньяда?.. 
Ул үзенә буйсынмый башлаган кулын тәрәзә ягына сузып түгәрәк ясагандай әйләндереп болгап алды. Әйтерсең, әлеге кызыксыз дөнья шул тарафта иде. 

#АзатВергазов #Кайту #Роман